MİLLİ MARŞIM
Milli marş bir destanın, tarihe işlenişi, 
Özgürlük sedasının göklere yükselişi, 
Hüzünlü gönüllerinin yeniden dirilişi… 
Kalemler ötesinde yarışmıştı gönüller, 
Zaman gençleşti birden geri kaldı o günler. 

Bir başkaydı o sabah toprağın uyanışı, 
Bir başkaydı semada bayrağın salınışı, 
Ayakta alkışlandı marşımın çalınışı. 
Onu hatırladıkça geriye döner zaman, 
Taşır beni maziye, tarihe gömer zaman. 

Bir görmek gerekirdi o gün gökte kuşları, 
Yaşlılar koşuyordu, çıkarken yokuşları, 
Taş Meclis binasında duydukça alkışları. 
Onu her dinleyenin bir hoş oldu yüreği, 
Yeniden dikilmişti gökyüzünün direği. 

Bir destanı işledi, kalemle nakış nakış, 
Bazen bir başkaldırı, bazen içli yakarış, 
Bir zaferi Dünya’ya ilan eden haykırış. 
Onu her duyduğumda, güç kazanır dizlerim, 
Yeniden koşmak ister, kaybolmadan izlerim. 

Milli Marşım o benim, özgürlüğümün sesi, 
Her kelime, her mısra, bir zaferin simgesi, 
Vatana ve bayrağa sevdanın ilk hecesi. 
Duyamazsam birkaç gün, nağmesini özlerim 
Marşımı duyduğum an.Bayrak arar gözlerim .