HIRSIZ KEDİLERİN SONU

1)

 

Vaktiyle bir şehirde

Bir yaşlı kadın vardı.

Perişan bir şekilde

Kulübede yaşardı.

 

Küçücük kulübede

Zar zor geçiniyordu.

O ufacık evde de

Bir kedi besliyordu.

 

2)

 

Kediydi arkadaşı

Yoktu başka kimsesi.

Yoktu ekmeği aşı

Çıkmazdı onun sesi.

 

Kedisiyle beraber

Yaşayıp giderlerdi.

Çok zor idare eder

Ne bulsalar yerlerdi.

 

3)

Az ile yetinirdi

Nine fakir olunca…

Kedi çok sevinirdi.

Bir tek fare bulunca…

 

Kedi çok istiyordu

Güzel yemekler yemek.

Canı çok çekiyordu

Yağlı kemik kemirmek…

 

Ama bulamıyordu

Öyle nefis yiyecek.

Karnı hiç doymuyordu

Nerde balık, et, yemek.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4.

 

Bir sabah kapısında

Güneşe çıktı kedi.

Güneşin karşısında

Biraz yatmak istedi.

 

Dışarda karşılaştı

Komşunun kedisiyle.

Onunla selamlaştı

Konuştu kendisiyle.

 

 

 

5.

Komşu kedi çok semiz

Tüyleri pırıl pırıl

Üstü başı tertemiz

Uyumuş mırıl mırıl.

 

Belli onun halinden

Yeri rahat, karnı tok

Bir şey gelmez elinden

Bizimkine çare yok.

 

6.

 

Bizimki sordu ona

Ne kadar bakımlısın?

Nasıl bakmışlar sana

Sen çok mu akıllısın?

 

Gerindi komşu kedi

Yere sürdü karnını.

Akıllıyım ben dedi

Sende kullan aklını.

 

 

7.

Ben saraya giderim

Her öğle sıcağında

Yağlı yemekler yerim

Sarayın mutfağında.

 

Bu artık sana bağlı

Çeşit çeşit yemekler.

Mutfakta yağlı yağlı

Kemikler seni bekler.

 

8.

 

Duyunca fakir kedi

Ağzı fena sulandı.

Bir anda hayal etti

Şapur şupur yalandı.

 

Dedi dostuz arkadaş

Ya ben ne olacağım

Bende olayım yoldaş

Açlıktan öleceğim.

 

 

 

9.

Söz verdi semiz kedi

Götürürüm ben seni.

Sabah erken kalk dedi

Hazırlan bekle beni

 

Karnın doysun bir güzel

İstediğin kadar ye.

Tüm mutfak sana özel

Dalarız içeriye.

 

 

10.

Nine duydu onları,

Kenarda otururken.

Anladı olanları,

İkisi konuşurken

 

Dedi bir şey almayın,

Hiç kimsenin elinden…

Asla bir şey çalmayın,

Başkasının evinden.

 

Çok kötü bir şey çalmak,

Huzursuz olur çalan.

Habersiz bir şey almak

Hırsızdır onu alan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

11.

Üzüldü yaşlı kadın,

Biraz nasihat etti.

Nedir senin inadın,

Bu işten vazgeç dedi.

 

Doğru yoldan ayrılma,

Sonra çok üzülürüsün.

Kimseden bir şey çalma,

Pahalıya ödersin.

 

Az olsa bile kısmet,

Biraz daha çok çalış.

Bu haline çok şükret,

Ya da yokluğa alış.

 

 

 

12.

Onu dinlemediler.

Sözleştiler sabaha.

Nineye çok güldüler,

Yankılandı kahkaha.

 

Yataklardan kediler

Sabah erken kalktılar.

Tez olalım dediler

Hemen yola çıktılar

 

Öğle vaktinden önce

Ulaştılar mutfağa.

Tıka basa yiyince,

Fırladılar sokağa.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13.

Artık her gün gittiler

Gözü dönmüş kediler

Bilinmez zannettiler

Ne bulduysa yediler

 

Bir gün gene geldiler

İçeriye daldılar,

Saklanmış nöbetçiler

Köpekleri saldılar.

 

Korkuyla saklandılar,

Kediler bir yerlere.

Ama yakalandılar,

O kızgın köpeklere.

 

 

 

14.

 

Köpekler hırpaladı

Bu hırsız kedileri.

Bu onlara cezaydı,

Buldular kendileri.

 

Herkes dikkat etmeli,

Sınırı aşmamalı.

Doğru yoldan gitmeli,

Yolundan şaşmamalı.

 

Hırsızlığın cezası

Her zaman kötü olur.

Büyük olur acısı

Eden karşılık bulur

 

 

 

 

1-    Bu hikâyeden nasıl bir ders çıkarmalıyız?

2-    Fakir kedisi nerde hata yapmıştır?

3-    Kedilere kim doğru yolu gösterdi ama inanmadılar?

4-    Fakir Kedisini yoldan çıkarıp hırsızlığa sürükleyen ne olmuştu?

      5-  Fakir Nine onlara hangi nasihatleri yapmıştı?

 

 

 

 

 

Ezberlenecek şiir

Kötü birisi ile                                    

Bir yere gitmemeli  

Aç susuz kalsa bile

Hırsızlık etmemeli

 

 

Sizce şair, bu dörtlükle  nasıl bir ders vermek istemiştir?……………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

HIRSIZ KEDİLERİN SONU : Google'da Ara
HIRSIZ KEDİLERİN SONU