PAPATYAM VE MARMARA

Hayal şehir, hayal deniz ve sana,
Uzaktan sevdalı, bu bahtıkara.
Dağlar papatyalar, aldırmaz bana,
İçimi dökeyim sana Marmara.
**
Bir yanın Istanbul, bir yanın Bursa,
Bütün güzellikler sana akarmış.
Hele ’Yenigelin’ güzel Yalova,
İçinde papatya kokusu varmış.
**
Ne mutlu ona ki, bu güzel yerde,
Her gün papatya’yı koklar Marmara.
Şu gönlüme, bir yolunu bulup ta,
Ne gün Akdenize akar Marmara.
**
Marmara her sabah, kaç güneş doğar,
Gah dağlardan bakar, gah Yalova içinden.
Bilsen sevdasıyla ne canlar yakar,
Gah yakan bakışı, gah Güneşinden.
**
Al beni Marmara, al da koynuna,
Bırak dalgalara ben anlatayım.
Bir kement atılmış, ordan boynuma,
Ucu sende imiş aramaktayım.
**
Aman ha Marmara! sert esme sakın!
Senden esen yeller dokunur yara.
Yârim benden uzak, sana çok yakın,
Birde yüreğime sen açma yara.
**
Papatya

Bir papatya buldum, bahar gelmeden,
Sihrine kapıldım, kimdir bilmeden,
Bahar yalancıymış, papatya hayal,
Gitti de kayboldu veda etmeden.
**
Kış mı erken bastı, papatyam soldu?
Göründü sevdirdi, sonra kayboldu.
Zihnimde canlanır hep hayal meyal,
Anlamadım bana böyle ne oldu.
**
Boşuna sahilde, yağmurda kaldım,
Ayak izlerinde onu aradım.
Hayalin hayali, yok buna mahal,
Belki sen vardın da ben bulamadım.

**
Aklım hislerimle alay ediyor,
Bir can sıkıp, bazen moral veriyor.
Mantık fısıldıyor, bu sevda hayal
Kalbime ben bunu anlatamadım.

Eğer yârim sabah sana bakarsa,
Sakin ol! Kabarma, heyecanlanma
Akdeniz bir gün de seni yakarsa,
Nasıl yandığını, canımın anla.
**
Söyle Marmara hiç aşık oldun mu?
Yoksa anlamazsın, benim halimden.
İçinde bir ateş, hiç kavruldun mu?
Öyleyse bilmezsin sen melalimden.
**
Neler oldu bana, senin yüzünden,
Umulmaz dertlerin içine daldım
Geçtik kaşın gözün, tatlı sözünden,
Hayalinin bile meftunu oldum.
**
Hayalin değişmem bin bir gerçeğe,
Gönlüme nakşettim, bir tanem seni.
Gayri sitem etmem artık Feleğe,
Hayalinle bile mest etti beni.
**
Marmara nedendir bu sevdam sana?
Yar güzellik katmış, güzelliğine.
İncili Gerdanlık, Güzel Yalova,
Papatya kokusu sinmiş üstüne.
**
Marmara övünme, gücenme ama
Yârin şavkı vurur, ondan güzelsin.
Çok denizler vardır, dünyada ama
Papatyam seyreder, ondan özelsin.

06.03.2002


Bir fal baktım, Papatyanın birinden,
Son kalan yaprakta sevmiyor çıktı.
Bana duygu eken,’Hayal Yarim’den
’çiçeksiz bir bahar’ yorumu çıktı.
07.03.2002

Zamansız sevdanın yolu kesildi,
Bu dar yoldan geçemedim yoruldum.
’Mekânsız Ülkeden’ bir yer verildi,
Bulamadım, dost bağından kovuldum.
**
Avare dolaştım, hep meşgul oldum,
Hakk’a yarayacak kul olamadım.
Dost bulayım derken kendimden oldum,
Düşman kavramını anlayamadım.
**
Derdi deva diye, Fuzuli’ye imrendim,
Dert ararım O’na yakın olmaya.
Derman sende imiş, bunu anladım,
Mecal bırakmadın sual sormaya.
07.03.02

Nedendir bu kaçışın, Papatyam benden,
Ruhum azap çekiyor, sanki ayrı bedenden.
Ben sana sevdalandım, hiçbir ümit görmeden,
Onu mu istiyorsun diz çöküp yalvarayım?
Ya da halimi sana, kalemle anlatayım.
**
Sen olmasan Papatyam, korkarım açmaz çiçekler,
Kimden haber getirir, benekli kelebekler,
Ve ölümü satanlar enseme binecekler,
İyki varsın Papatyam, şafak sensiz atmasın,
Bunu yazan sevdalın, hiç sensiz yaşamasın
**
Sen olmadan Papatyam, papatyalar açar mı?
Akacak gözyaşımı, kirpiklerim saklar mı?
Korkunç yalnızlığıma, başka yoldaşım var mı?
Sen çok yaşa Papatyam, her yer gülistan olsun,
Açsın aşk çiçekleri, çitlembikler kurusun.
**
Sen olmasan Papatyam, sensiz nasıl olurum?
Gündüz nasıl yaşayıp, gece nasıl uyurum?
Ve kiminle üzülüp, kiminle avunurum?
Sen çok yaşa Papatyam, benim ömrüm uzasın,
Sevinçleri sen yaşa, dertlerin bana kalsın.
**
Sen var isen Papatyam, hayat bana zor olmaz,
Dünyayı ateş alsa, bir tutam otum yanmaz,
Sen olunca cananım, hiçbir yokluk gam olmaz,
Sen çok yaşa Papatyam, sana bende olayım,
Olmazsan kahrolurum, öleyim kurtulayım.
11.03.2002