ENGELİN SEBEPLERİ

Engelliye bir neden,
Akrabayla evlilik
Daha güneş görmeden
Baş gösterir engellik

Bazı çiftin kanları,
Uygun olmayabilir.
Doğacak çocukları,
Özürlü doğabilir.

Ateşli hastalıklar,
Bazen felç edebilir.
Anneler ve babalar
Çok çok üzülebilir

Üzülmek istemeyen
Çok dikkat etmelidir.
Ateş düşüremeyen
Doktora gitmelidir

Tehlikeli oyuncak,

Asla oynamayacak.
Dikkatli olunmazsa,
Kırılır kol ve bacak.

ENGELLİ
HASSAS OLUR

Özürlü hassas olur,
Küçük şeyden kırılır.
Biri ona gülünce,
Üzüntüden kahrolur.

Sakatı dinlemeli,
Dertlerini bilmeli.
Bir özürlü görünce,
Sakın ha gülmemeli.

Özürlüye acınmaz,
Çokta fazla bakılmaz.
Bir yardım gerekince,
İnsan bundan kaçınmaz.

Herkeste olabilir,
Ve sakat kalabilir.
Belki zaman geçince,
Bizi de bulabilir.

Dikkatli olmalıyız,
Güzel oynamalıyız.
Bir tehlike sezince,
Ordan ayrılmalıyız

ENGELLİ OLGUN OLUR

Özürlü olgun olur,
Gelişir kişiliği.
Eden kendisi bulur,
Hasat olur ektiği.

Düşüncesiz olanlar,
Bazen alay ederler.
Ve seyirci kalanlar,
Şahsiyet kaybederler

Yaptıkları çok ayıp,
Görenler onu kınar.
Bir gün ayağı kayıp,
O da bir yeri kırar.

Bazı kötü insanlar,
Çok kaba davranırlar.
Sonra yaptıklarını,
Gülerek anlatırlar.

Onların yaptığına
Zavallılık diyorum.
Her birinin adına,
Ben özür diliyorum.

ENGELLİ

Birini görüm parkta,
Özür var ayağında.
Oturmuş bir kenarda,
Gözleri ufuklarda.

İçleniyor derinden,
Ah çekip yüreğinden,
Rengi birazcık solmuş,
Zor kalkıyor yerinden.

Bir emek, bir emek,
O anı görmek gerek,
Meğer ne kadar zormuş,
Değenekle yürümek.

Belki bebekliğinden,
Belki kendiliğinden,
Nedense sakat kalmış,
Ağlıyor yüreğinden.

Gülmeyin Engelliye

Engel bir insana acı kaderdir.
Sabrederse eğer, mükafat alır.
Bu kısa dünyada bu ne kederdir,
Kimi bu sınavda, sınıfta kalır.

Eli olmaz ise, tutar kolları,
Mevla kollarına ayrı güç verir.
Görmezde gözleri, bilir yolları,
Güçlenir feraset, ayrı göz verir.

Özürlü birine acımak niye,
Elinden gelirse yardımda bulun.
Güvenme bir şeye sağlamsın diye,
Allah’a hamd edip, şükreden olun.

Engel bir insanda ruhta olmasın,
Ayağı olmazsa değenek yeter,
Güzel gönüllere isyan dolmasın,
İsyan müslümana ölümden beter.

Şükret Yaratana, otur ve düşün,
Ya sakat olsaydın, nasıl yapardın.
Biterdi hayalin, biterdi düşün.
Belki bir karanlık yola sapardın.

Özürlü olmayı kolay zannetme,
İnsanlık edersen karşına gelir.
Gülme özürlüye, hiç alay etme,
Bakarsın seninde başına gelir.

SAKATLIK

İlahi imtihan gelip çatınca,
Gelirde bedene bir özür olur.
Mevla verdiğini geri alınca,
Kahreder de suçu felekte bulur.

Bütün nimetleri veren Allah’tır,
Birini alınca, kul mahzun olur.
Verdiğini almak Mevla’ya haktır,
Burada anlatmak çok uzun olur.

Katlanıp sabreden ecrini alır,
Sabırlı, şükreden mümin kul olur
Kimisi dünyaya küsmekle kalır,
Bu isyana giden, kötü yol olur.

Mevla bir alırsa ikide verir,
Bunları bilirse kul memnun olur.
Sakatlar cenneti görse sevinir,
Anlamazsa çoğu bir mecnun olur.

Sakat Yaratana şükür etmeli,
O zaman Mevla’nın hoşuna gider,
Diliyle kalbiyle zikir etmeli,
Yoksa çektikleri boşuna gider.

Özür insanlara büyük afettir,
Gelirde çok zaman kulları vurur,
Özürlüye yardım dini adettir,
Kaza; sadakayla,duayla durur.

ENGELLİYE YARDIM

Sakat insanların hayatı zordur,
Özürlüye yardım etmek gerekir.
Beterin elbette beteri vardır.
Daha kötüsünü görmek gerekir.

İnsan huzur bulur şükür edende.
Mevla’ya çk şükür etmek gerekir
İnsan bir hazine saklar bedende,
Onu kıymetini bilmek gerekir.

Bardağın yarısı boş ise eğer,
Dolu tarafını görmek gerekir,
Sağlık bu dünyada her şeye değer,
Kendisine değer vermek gerekir.

Sevgi insanlığa yaşam sevinci,
Dünyada sevilip, sevmek gerekir.
Onunla güçlenir hayat direnci,
Önce kendimizi sevmek gerekir.

Her insan ister ki olsun mükemmel,
Çalışıp, mükemmel olmak gerekir.
Yaratana isyan etmeden önce,
Diğer lütuflara bakmak gerekir.

Sakın ha benimi buldu demeyin,
Bir yandan alırsa, bir yandan verir.
İçine kapanıp bize küsmeyin,
Sabırla, dünyaya gülmek gerekir.